Speedpillen
Nederland – Haar kapsel is voor het eerst in de jaren dat ik haar ken heel kort. Het geeft haar gezicht pit. Sinds ze haar ene flapoor heeft recht laten zetten, verstopt ze zich niet meer achter een gordijn van haar. We zijn begin twintig en sinds een paar jaar vriendinnen.
We zitten op Schiphol en ze heeft net haar koffer ingecheckt. Ik kijk naar haar en denk aan de avonden dat ze naast mijn bed op een matras op de grond sliep en ‘s ochtend meteen een joint opstak. Of die keer dat we met haar ouders naar Joegoslavië gingen en hasj hadden verstopt in citronella sticks, zodat de drugshonden niks zouden ruiken.
Het bleef niet bij blowen; ze koos voor speedpillen en soms een lijntje coke. Speed was de juiste drugs voor haar vond ze, want ze hoefde minder te slapen en bleef er lekker slank bij. Over haar gezondheid maakte ze zich geen zorgen – ze hoefde toch niet oud te worden. Een jaar of 35 leek haar goed genoeg.
Vandaag gaat ze weg, misschien voorgoed; ze is verliefd geworden op een Engelsman, die aan de Middellandse zee woont.
Voor haar, op tafel, ligt een teddybeer. Zij en die teddybeer gaan prima samen; door haar lengte en kinderlijke blik blijft ze een klein meisje. Het is warm, maar haar lichtbruine winterjas houdt ze aan – de linker zak zit vol met speedpillen.
De koffie is op, het is tijd. Ze staat omhelst Frank en mij, pakt de teddybeer met haar ene hand, stopt haar andere hand in de jaszak met speedpillen en loopt naar de douane. Als ze bij het poortje aankomt, glimlacht de douanier vertederd naar het kleine blonde meisje met de teddybeer. Ze kijkt hem verlegen aan, loopt door het poortje, draait zich om en zwaait naar ons.
(Midden ‘80)
Revolutie. Togo 1991
Voorpagina. Zimbabwe 2012
Speedpillen. NL midden ’80
Treinreis. Zambia 1989
Compensatie. Angola 2011
Janneman in Rio. NL 2005
Het altaar. Mozambique 2012
Het bureau. NL eind 80
Goede daad. NL 2005
Ontredderd. Zuid-Afrika 2003