Ga je mee?

Hosties

Engeland – De stoep voor het schoolplein ligt bezaaid met hosties.
‘For Christ’s sake, Mary-Ann,’ sist Fergal mij toe met zijn vette Ierse accent. We kijken elkaar aan en krijgen een lachstuip. ‘Sst’, zegt Fergal en beweegt zijn hoofd in de richting van de kinderen op het schoolplein, die ons vanachter een hek gadeslaan.

Fergal zet zijn devote gezicht op, draait zich naar hen toe: ‘Good morning children.’
‘Good morning father Fergal.’
Ze kennen hem allemaal, want hij is de pater van deze school in een Londense buitenwijk waar hij nu werkt.
Ik ken Fergal uit Mozambique en ben bij hem op bezoek.

Op onze knieën rapen we de hosties op. Ik wil ze in de plastic zak doen, die net in mijn handen is gescheurd.
‘Noooo,’ roept Fergal. ‘Die kunnen we echt niet meer gebruiken in een mis.’
Hij stopt de hosties in zijn broekzak, ik volg zijn voorbeeld.

De stoep is hostie-vrij en we pakken de rest van de spullen uit de auto van pater Fergal: een giga grote bijbel, een hele pluk priestergewaden en een schilderij van de beschermheilige Pater Damiaan van Molokai, banners, kleedjes, een grote kaars, een zilveren beker en een kom.

Morgen komt de bisschop nieuwe lokalen zegenen. Fergal doet het voorwerk, ik help hem.

De volgende dag trekt een vreemde bonte stoet langs de lokalen: de bisschop met zijn mijter op zijn hoofd, een kommetje wijwater en een kwast in de hand, vijf priesters in lange kleurrijke gewaden waaronder buikjes bollen, de dunne Indiase burgemeester die zo’n grote burgemeestersketting draagt dat ik bang ben dat hij voorover valt en zijn in oranjegele sari geklede vrouw.
De kinderen in de klassen zijn verwachtingsvol en nerveus, het heeft iets Sinterklazigs.

’s Avonds zitten Fergal en ik op de bank na te praten en whisky te drinken tot in de kleine uurtjes.
Ik ga naar het toilet, sta op, doe mijn hand in mijn zak en vind twee hosties, die ik helemaal was vergeten.
Ik laat ze aan Fergal zien. Hij schaterlacht en pakt zelf een handvol uit zijn grijze joggingbroek: ‘O yes, almost forgot, our very special start of the day!’
(2012)


 

Ga je mee?

Revolutie Togo – De oude Landrover staat scheef in een zanderige straat, die uitkomt op de geasfalteerde hoofdstraat in de hoofdstad Lomé. Frank en ik zijn op deze eerste reis door Afrika – we rijden van Dakar naar Malawi – op veel voorbereid, maar niet op een kapot wiellager. En al helemaal niet in een hoofdstad […]

Lees meer...

Voorpagina  Zimbabwe – Op het podium staat een vrouw met rastaharen tot aan haar knieën. Ze leest een gedicht voor. Vlak voor het podium wordt geluisterd, maar achterin de zaal, waar de bar is, hoort men niks en wil men niks horen. Dat zijn de mensen die voor het praten en drinken zijn gekomen. Ik […]

Lees meer...

Speedpillen Nederland – Haar kapsel is voor het eerst in de jaren dat ik haar ken heel kort. Het geeft haar gezicht pit. Sinds ze haar ene flapoor heeft recht laten zetten, verstopt ze zich niet meer achter een gordijn van haar. We zijn begin twintig en sinds een paar jaar vriendinnen. We zitten op […]

Lees meer...
Ga je mee naar?

   Revolutie. Togo 1991

   Voorpagina. Zimbabwe 2012

   Speedpillen. NL midden ’80

   Treinreis. Zambia 1989

   Compensatie. Angola 2011

   Janneman in Rio. NL 2005

   Het altaar. Mozambique 2012

   Het bureau. NL eind 80

   Goede daad. NL 2005

   Ontredderd. Zuid-Afrika 2003

 

  • Tunesië


    Amazone

  • Colombia


    Argentinië

  • Kenia


    Ethiopie

  • Angola


    Frans Guyana

  • Brazilië


    Galapagos

  • Sudan


    India